хур

ғәр. 1. Ҡара күҙле матур ҡыҙ. 2. Хур ҡыҙы - йәннәттәге гүзәл ҡыҙ. фарс. Кеше алдында кәм, ҡәҙерһеҙ. Хур кеше. Хур булыу - 1) оятҡа ҡалыу; 2) меҫкен хәлгә ҡалыу. Хур итеү — 1) оятҡа ҡалдырыу; 2) меҫкен хәлгә ҡалдырыу.