Ниһайәт, һәр беребеҙ уҡытыусы һәм остазға әйләнде, үҙебеҙҙе яҙмыш нимәгә өйрәткән, үҫеп килеүсе быуынға ла шуны бирергә тырыштыҡ.
Наконец, каждый из нас стал учителем и наставником, вложив в подрастающее поколение все то, чему научила нас судьба .
Гала-концертта командалар «Кавказ тотҡонбикәһе», «Мөхәббәт һәм күгәрсендәр», « Яҙмыш шаярыуы», «Ә таңдар бында тыныс», «Өс хат» фильмдарынан өҙөк сәхнәләштерҙе.
На гала-концерте команды представляли сцены из советских фильмов «Кавказская пленница», «Любовь и голуби», «Ирония судьбы », «А зори здесь тихие», «Три письма».
ауыр яҙмыш
трудная судьба
Яҙмыш менән бәхәсләшеп, беҙ үҫә барҙыҡ.
Так, наперегонки с судьбой , мы и подрастали.
алғы яҙмыш
будущая судьба
аяныс яҙмыш
жалкая судьба
Башҡортостанға тиклем билетҡа аҡса эшләү маҡсаты менән ир йәнә эшкә урынлаша һәм яҙмыш ҡушыуы буйынса Каспийскиҙағы ошо уҡ заводҡа барып эләгә.
Решив подзаработать на билет до Башкирии, мужчина вновь устроился на работу, и волею судьбы вновь оказался в неволе на том же заводе в Каспийске.
Бер нисә көн элек донъя ҡуйған билдәле режиссер Эльдар Рязановты « Яҙмыш шаярыуы, йәки еңел пар менән!»
Стихами из культового фильма «Ирония судьбы , или С легким паром!» и минутой молчания почтили память знаменитого режиссера Эльдара Рязанова, ушедшего из жизни несколько дней назад.
Бергә хеҙмәт иткән, ҡайғы-шатлыҡ бүлешкән, яҙмыш уртаҡлашҡан оло кешеләр ине.
— взрослые люди, с которыми одному делу служили, горести и радости делили, жизнь вместе правили...
Урта быуаттарҙа Болғар арҡылы сит ил сәйәхәтселәре генә үтеп йөрөмәгән, бәлки башҡорт ҡәбиләләренән дә айырым кешеләрҙе, айырым төркөмдәрҙе яҙмыш йыш ҡына шул уҡ оҙон юл менән Ғәрәбстанға алып барған (Ә. Харисов)
В средние века через Булгарию проходили не только иностранные путешественники, судьба приводила по тем длинным дорогам в Аравию и отдельных людей и отдельные группы из башкирских племен
Ватан — ерҙәр уртаҡлығы ғына түгел, ул ырыу һәм милләттәрҙең уй-хыял, эш һәм яҙмыш берлегенән тора (М. Кәрим)
Родина — это не только общность территории, но и единство мыслей, дел и судеб племен и наций
Ҡайһы берәүҙәр, тормошобоҙ яҙмыш ҡулында, ул алдан уҡ яҙылған, шуға ла беҙ бер нисек тә киләсәгебеҙгә йоғонто яһай алмайбыҙ, тип һанай.
Некоторые люди считают, что наша жизнь находится в руках судьбы и все заранее предопределено, поэтому мы никак не можем повлиять на наше будущее.
Уларҙы бит кемдер яҙмыш ҡосағына ташлап киткән, ҡатын-ҡыҙ һәм бала хаҡында хәстәрлек күреүҙән баш тартҡан, – тип фекер йөрөтә Скоробогатова.
—Каждый раз задумываюсь: откуда берутся одинокие мамы, ведь кто-то их оставил, не взял заботу и ответственность за женщину и ребенка, — рассуждает Скоробогатова.
Яҙмыш шаяртыуы буйынса, ҡыйыу Лобачевский идеяларының тантанаһын үтә һаҡ Гаусс (үлгәндән һуң) тәьмин итә.
По иронии судьбы торжество смелых идей Лобачевского обеспечил (посмертно) осторожный Гаусс.
— Ҡырым менән Башҡортостанды меңәрләгән кеше – туғанлыҡ, дуҫлыҡ, һөнәри, эш бәйләнештәре, уртаҡ тарихи яҙмыш һәм дөйөм ҡиммәттәр берләштерә.
– Крым и Башкортостан объединяют многие тысячи человеческих связей – родственных, дружеских, профессиональных, деловых.
Шуға күрә, яҙмыш менән шаярмағыҙ, үҙ белемегеҙгә ышанығыҙ, тип кәңәш итәбеҙ, – ти Миникеева.
Поэтому мы советуем: не рискуйте, не испытывайте судьбу , — отмечает Миникеева.
... Яҙмыш менән, нисек бар шулай, мәңгегә күптән риза булырға, һәм һәр төрлө эш итеү, йәшәү һәм яратыу хоҡуғынан баш тартып, үҙеңдәге бөтә нәмәне быуырға.
...Послушно принять судьбу , как она есть, раз навсегда, и задушить в себе всё, отказавшись от всякого права действовать, жить и любить! (Ф. Достоевский, Преступление и наказание).
[Наполеон] армияһының тарау частарын яҙмыш ҡарамағына ташлап, ары ҡаса.
[Наполеон] бежит дальше, оставляя на произвол судьбы разрозненные части армии (Л. Толстой, Война и мир).
Сығымдар бик күп ине әле... Павел бик ауыр хәлдә ине һәм, әгәр яҙмыш үҙе Перепетуя Петровна ҡиәфәтендә уға ярҙам ҡулын һуҙмаһа, бөтөнләй ҡомға терәлә ине.
Расходов предстояло ещё очень много... Павел был в очень трудном положении и сел бы совершенно на мель, если бы сама судьба в образе Перепетуи Петровны не подала ему руку помощи (А. Писемский, Тюфяк).
үҙ еребеҙҙә уртаҡ яҙмыш менән берләшеп,
соединенные общей судьбой на своей земле,
бәхетле яҙмыш
счастливая судьба
Ленинде яҙмыш ҡайҙа ғына ташламаһын, ул ҡайҙа ғына булмаһын һәм нимә генә эшләмәһен — уны халыҡ менән меңдәрсә ептәр бәйләне (СБ)
Куда бы судьба ни забрасывала Ленина, где бы он ни был и что бы он ни делал — тысячи нитей связывали его с народом