Вон он, золотом блестит в лучах закатного солнца, ровно через семнадцать лет захлестнется вокруг шеи волшебного коня.
Ысынлап та, әле батып барған ҡояш яҡтыһында ялтырап ятҡан алтын-һарғылт бау нәҡ ун ете йылдан һуң аҡ толпарҙың муйынына ураласаҡ.
Да, это событие произошло где-то в пять часов вечера, значит прошло семнадцать -восемнадцать часов
Әйе, ул ваҡиға киске сәғәт биштәрҙә булды, тимәк уға ун ете - ун һигеҙ сәғәттәр үткән (С. Агиш)
И вот исполнится ему семнадцать , перекинет он через плечо аркан в семьдесят обхватов и пойдет за счастливым крылатым конем.
йәше ун етегә етер, иңенә етмеш ҡоласлы ошо арҡанды һалыр ҙа сығып китер ырыҫ толпарын ауларға.
А как исполнится Хабибулле семнадцать — вручу ему.
Ун етеһе тулғас, уға тапшырасаҡмын.
— А зачем аркан, когда семнадцать исполнится?
— Ә ун етеһе тулғас, ниңә уға арҡан кәрәк?