Урыҫса-башҡортса һүҙлек, З. Ғ. Ураҡсин редакцияһында. II том. 257 бит
Һүҙлектәр буйынса эҙләү
РАЗДРАЖАЮЩИЙ
РАЗДЕЛИТЬ сов. кого-что 1. бүлеү, бүлеп сығыу (биреү); разделить на равные части тигеҙ өлөштәргә бүлеү 2. айырыу, айырып тороу; толпа их разделила халыҡ төркөмө уларҙы айырҙы 3. уртаҡлашыу, бүлешеү; разделить обед с другом төшкө ашты дуҫың менән уртаҡлашыу 4. ҡушылыу, уртаҡлашыу, ризалашыу; разделить мнение чьё-л. кемдеңдер фекеренә ҡушылыу 5. мат. бүлеү
РАЗДЕЛИТЬСЯ сов. 1. айырылыу, икегә айырылыу; тропинка разделилась һуҡмаҡ икегә айырылды 2. бүленеү, бүленешеү; отряд разделился на три группы отряд өс төркөмгә бүленде 3. (разделить имущество между собой) айырылып сығыу, бүленешеү, мал бүлешеү; разделиться с братом ағай менән бүленешеү 4. мат. бүленеү
РАЗДЕЛКА ж 1. см. разделать 1, 2 — разделывать; разделка грядки түтәлдәр яһау; разделка шкафа под дуб шкафты имәнгә оҡшатып эшкәртеү 2. спец. кирбес менән көпләү 3. спец. эшләнеш 4. уст. (развязка) һуңғы сик, сиселем
РАЗДЕЛОЧНЫЙ, -ая, -ое эшкәртеү ...ы, эшкәртә торған ...ы, әҙерләү ...ы, турағыс ...ы; разделочные работы әҙерләү эштәре; разделочный цех эшкәртеү цехы; разделочная доска турағыс таҡта
РАЗДЕЛЫВАТЬ несов. см. разделать
РАЗДЕЛЫВАТЬСЯ несов. 1. см. разделаться 2. страд. от разделывать
РАЗДЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. айырым; раздельное житьё айырым йәшәү; раздельное написание айырым яҙыу; раздельная уборка айырым урып һуғыу 2. (чёткий, с паузой) асыҡ, аныҡ, өҙөп-өҙөп, өҙөк-өҙөк; раздельное произношение асыҡ әйтелеш; раздельные выстрелы өҙөк-өҙөк атыу тауышы
РАЗДЕЛЯТЬ несов. см. разделить 1—4
РАЗДЕЛЯТЬСЯ несов. 1. см. разделиться 1—3; 2. бүленеү, айырылыу; звуки разделяются на гласные и согласные өндәр һуҙынҡыларға һәм тартынҡыларға бүленә 3. страд. от разделять
РАЗДЁРГАТЬ сов. что; разг. тартып сығарыу, йолҡоу, йолҡҡолау, йолҡоп бөтөрөү; раздёргать лоскут на нитки ҡораманы йолҡҡолау
РАЗДЁРГИВАТЬ несов. 1. см. раздёргать 2. см. раздёрнуть
РАЗДЁРНУТЬ сов. что; разг. тартыу, тартып асыу; раздёрнуть занавески ҡорманы тартып асыу
РАЗДЕТЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от раздеть 2. прил. кейемһеҙ, кейенмәйенсә, сисенгән; выйти на улицу раздетым урамға кейенмәйенсә сығыу
РАЗДЕТЬ сов. кого-что 1. сисендереү, кейемен һалдырыу; раздеть ребёнка баланың кейе
257
мен һалдырыу 2. (ограбить) разг. кейемен һалдырып алыу, сисендереү, талау
РАЗДЕТЬСЯ сов. сисенеү, өҫтө (кейемде) һалыу
РАЗДИРАТЬ несов. 1. см. разодрать 2. перен . өҙгөләү, бүлгеләү, тарҡатыу; раздирать общество йәмғиәтте тарҡатыу 3. перен. телгеләү, әрнетеү, өҙгөләү; тоска раздирает сердце һағыш йөрәкте әрнетә
РАЗДИРАТЬСЯ несов. 1. см. разодраться 1;
2. страд. от раздирать
РАЗДИРАЮЩИЙ, -ая, -ее 1. прич. от раздирать 2. прил. йөрәк өҙгөс (әрнеткес); раздирающий крик йөрәк өҙгөс тауыш
РАЗДОБРЕТЬ сов.; разг. тулыланыу, йыуанайыу, тулыланып (һимереп, йыуанайып) китеү
РАЗДОБРИТЬ сов. кого; разг. күңелен йомшартыу, йомартландырыу
РАЗДОБРИТЬСЯ сов.; разг. күңел йомшарыу, йомартланыу, күңел йомшарып китеү, йомартланып китеү
РАЗДОБЫВАТЬ несов. см. раздобыть
РАЗДОБЫТЬ сов. кого-что; разг. табып алыу, эҙләп табыу, ҡулға төшөрөү; раздобыть нужную книгу кәрәкле китапты табып алыу
РАЗДОИТЬ сов. кого-что эйҙереү, һауып һөт төшөрөү, һөтөн (һауымын) арттырыу; раздоить козу һауып кәзәгә һөт төшөрөү
РАЗДОИТЬСЯ сов. эйеү, һөтө төшөү (артыу, күбәйеү)
раздОй м см. раздоить
РАЗДОЛБИТЬ сов. что 1. (соҡоп) киңәйтеү (ҙурайтыу); раздолбить отверстие ломом тишекте лом менән ҙурайтыу 2. соҡоп ватыу (емереү), соҡоп боҙоу
РАЗДОЛЬЕ с 1. киңлек, иркенлек; степное раздолье дала киңлеге 2. иркенлек, иркен тормош; в деревне детям раздолье ауылда балаларға иркенлек
РАЗДОЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. киң, иркен; раздольная степь киң дала 2. иркен, хөр; раздольная жизнь иркен тормош
раздОр м ыҙғыш, талаш, ғауға; семейный раздор ғаиләләге талаш; прекратить раздоры ыҙғыштарҙы туҡтатыу
РАЗДОСАДОВАТЬ сов. кого-что кәйефен боҙоу (ҡырыу), ғәрләндереү, асыуын килтереү; неудача раздосадовала нас уңышһыҙлыҡ беҙҙең кәйефте боҙҙо
РАЗДРАЖАТЬ несов. см. раздражить
РАЗДРАЖАТЬСЯ несов. 1. см. раздражиться 2. страд. от раздражать
РАЗДРАЖАЮЩИЙ, -ая, -ее 1. прич. от раздражать 2. прил. (вызывающий возбуждение ) асыу килтергес, йән көйҙөргөс 3. прил. (неприятно действующий на нервы) ҡуҙғыта (ярһыта) торған, ҡуҙғытҡыс, ярһытҡыс
9 зак. 2.0007.06
РАЗДЕЛИТЬ сов. кого-что 1. бүлеү, бүлеп сығыу (биреү); разделить на равные части тигеҙ өлөштәргә бүлеү 2. айырыу, айырып тороу; толпа их разделила халыҡ төркөмө уларҙы айырҙы 3. уртаҡлашыу, бүлешеү; разделить обед с другом төшкө ашты дуҫың менән уртаҡлашыу 4. ҡушылыу, уртаҡлашыу, ризалашыу; разделить мнение чьё-л. кемдеңдер фекеренә ҡушылыу 5. мат. бүлеү
РАЗДЕЛИТЬСЯ сов. 1. айырылыу, икегә айырылыу; тропинка разделилась һуҡмаҡ икегә айырылды 2. бүленеү, бүленешеү; отряд разделился на три группы отряд өс төркөмгә бүленде 3. (разделить имущество между собой) айырылып сығыу, бүленешеү, мал бүлешеү; разделиться с братом ағай менән бүленешеү 4. мат. бүленеү
РАЗДЕЛКА ж 1. см. разделать 1, 2 — разделывать; разделка грядки түтәлдәр яһау; разделка шкафа под дуб шкафты имәнгә оҡшатып эшкәртеү 2. спец. кирбес менән көпләү 3. спец. эшләнеш 4. уст. (развязка) һуңғы сик, сиселем
РАЗДЕЛОЧНЫЙ, -ая, -ое эшкәртеү ...ы, эшкәртә торған ...ы, әҙерләү ...ы, турағыс ...ы; разделочные работы әҙерләү эштәре; разделочный цех эшкәртеү цехы; разделочная доска турағыс таҡта
РАЗДЕЛЫВАТЬ несов. см. разделать
РАЗДЕЛЫВАТЬСЯ несов. 1. см. разделаться 2. страд. от разделывать
РАЗДЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. айырым; раздельное житьё айырым йәшәү; раздельное написание айырым яҙыу; раздельная уборка айырым урып һуғыу 2. (чёткий, с паузой) асыҡ, аныҡ, өҙөп-өҙөп, өҙөк-өҙөк; раздельное произношение асыҡ әйтелеш; раздельные выстрелы өҙөк-өҙөк атыу тауышы
РАЗДЕЛЯТЬ несов. см. разделить 1—4
РАЗДЕЛЯТЬСЯ несов. 1. см. разделиться 1—3; 2. бүленеү, айырылыу; звуки разделяются на гласные и согласные өндәр һуҙынҡыларға һәм тартынҡыларға бүленә 3. страд. от разделять
РАЗДЁРГАТЬ сов. что; разг. тартып сығарыу, йолҡоу, йолҡҡолау, йолҡоп бөтөрөү; раздёргать лоскут на нитки ҡораманы йолҡҡолау
РАЗДЁРГИВАТЬ несов. 1. см. раздёргать 2. см. раздёрнуть
РАЗДЁРНУТЬ сов. что; разг. тартыу, тартып асыу; раздёрнуть занавески ҡорманы тартып асыу
РАЗДЕТЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от раздеть 2. прил. кейемһеҙ, кейенмәйенсә, сисенгән; выйти на улицу раздетым урамға кейенмәйенсә сығыу
РАЗДЕТЬ сов. кого-что 1. сисендереү, кейемен һалдырыу; раздеть ребёнка баланың кейе
257
мен һалдырыу 2. (ограбить) разг. кейемен һалдырып алыу, сисендереү, талау
РАЗДЕТЬСЯ сов. сисенеү, өҫтө (кейемде) һалыу
РАЗДИРАТЬ несов. 1. см. разодрать 2. перен . өҙгөләү, бүлгеләү, тарҡатыу; раздирать общество йәмғиәтте тарҡатыу 3. перен. телгеләү, әрнетеү, өҙгөләү; тоска раздирает сердце һағыш йөрәкте әрнетә
РАЗДИРАТЬСЯ несов. 1. см. разодраться 1;
2. страд. от раздирать
РАЗДИРАЮЩИЙ, -ая, -ее 1. прич. от раздирать 2. прил. йөрәк өҙгөс (әрнеткес); раздирающий крик йөрәк өҙгөс тауыш
РАЗДОБРЕТЬ сов.; разг. тулыланыу, йыуанайыу, тулыланып (һимереп, йыуанайып) китеү
РАЗДОБРИТЬ сов. кого; разг. күңелен йомшартыу, йомартландырыу
РАЗДОБРИТЬСЯ сов.; разг. күңел йомшарыу, йомартланыу, күңел йомшарып китеү, йомартланып китеү
РАЗДОБЫВАТЬ несов. см. раздобыть
РАЗДОБЫТЬ сов. кого-что; разг. табып алыу, эҙләп табыу, ҡулға төшөрөү; раздобыть нужную книгу кәрәкле китапты табып алыу
РАЗДОИТЬ сов. кого-что эйҙереү, һауып һөт төшөрөү, һөтөн (һауымын) арттырыу; раздоить козу һауып кәзәгә һөт төшөрөү
РАЗДОИТЬСЯ сов. эйеү, һөтө төшөү (артыу, күбәйеү)
раздОй м см. раздоить
РАЗДОЛБИТЬ сов. что 1. (соҡоп) киңәйтеү (ҙурайтыу); раздолбить отверстие ломом тишекте лом менән ҙурайтыу 2. соҡоп ватыу (емереү), соҡоп боҙоу
РАЗДОЛЬЕ с 1. киңлек, иркенлек; степное раздолье дала киңлеге 2. иркенлек, иркен тормош; в деревне детям раздолье ауылда балаларға иркенлек
РАЗДОЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. киң, иркен; раздольная степь киң дала 2. иркен, хөр; раздольная жизнь иркен тормош
раздОр м ыҙғыш, талаш, ғауға; семейный раздор ғаиләләге талаш; прекратить раздоры ыҙғыштарҙы туҡтатыу
РАЗДОСАДОВАТЬ сов. кого-что кәйефен боҙоу (ҡырыу), ғәрләндереү, асыуын килтереү; неудача раздосадовала нас уңышһыҙлыҡ беҙҙең кәйефте боҙҙо
РАЗДРАЖАТЬ несов. см. раздражить
РАЗДРАЖАТЬСЯ несов. 1. см. раздражиться 2. страд. от раздражать
РАЗДРАЖАЮЩИЙ, -ая, -ее 1. прич. от раздражать 2. прил. (вызывающий возбуждение ) асыу килтергес, йән көйҙөргөс 3. прил. (неприятно действующий на нервы) ҡуҙғыта (ярһыта) торған, ҡуҙғытҡыс, ярһытҡыс
9 зак. 2.0007.06