Русско-башкирский словарь, под редакцией З. Г. Ураксина, II том. Страница 558
Поиск по словарям
УПИТЬСЯ
УПИТЬСЯ сов. 1. прост. (напиться до полного насыщения или допьяна) иҫергәнсе (ләх булғансы) эсеү 2. чем; книжн. ләззәтләнеү, хозурланыу; упиться музыкой музыка менән ләззәтләнеү
УПЛАТА ж см. уплатить — уплачивать
УПЛАТИТЬ сов. что и без доп. түләү; уплатить налог һалым түләү
УПЛАЧИВАТЬ несов. см. уплатить
УПЛЕСТИ сов. 1. что, чем; разг. үреү, үреп ҡуйыу; уплести косу лентами толомдо таҫма менән үреп ҡуйыу 2. (истратить на плетение) үреп бөтөрөү; уплести всё лыко на лапти бөтә йүкәнән сабата үреү 3. что; прост. (быстро съесть) һыпырыу, йыпырыу, һыпырып һалыу, йыпырып ҡуйыу
УПЛЕСТИСЬ сов.; прост. аяҡты саҡ һөйрәп атлау, аяғын ишә баҫып китеү, ишә атлап китеү; он еле уплёлся домой ул аяғын ишә баҫып саҡ ҡайтып китте
УПЛЕТАТЬ несов. см. уплести
УПЛЕТАТЬСЯ несов. 1. см. уплестись 2. страд. от уплетать
УПЛОТНЕНИЕ с 1. см. уплотнить — уплотнять, уплотниться — уплотняться 2. (уплотнившееся место) ҡаты төйөр, тығыҙланған (ҡатҡан) ер, биҙ 3. спец. тығыҙлағыс (газ, пар кецек матдәләрҙең сыгыуын кәметец өсөн эшләнгән ҡулайлама )
УПЛОТНЁННОСТЬ ж тығыҙлыҡ, тығыҙланғанлыҡ; уплотнённость рабочего времени эш ваҡытының тығыҙлығы
УПЛОТНЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уплотнить 2. прил. тығыҙланған, тығыҙландырылған, тығыҙ; уплотнённая почва тығыҙланған тупраҡ; уплотнённый график работы тығыҙ эш графигы
УПЛОТНИТЬ сов. 1. что тығыҙландырыу, ҡатҡылландырыу; уплотнить грунт ерҙе тығыҙландырыу 2. кого - что (заселить плотнее) тығыҙлау, тығыҙыраҡ урынлаштырыу; уплотнить квартиры горожан ҡалала йәшәүселәрҙең фатирҙарын (торлаҡ майҙанын) тығыҙлау 3. что тығыҙландырыу, тығыҙайтыу, тулыраҡ файҙаланыу; уплотнить рабочий день эш көнөн тығыҙландырыу
УПЛОТНИТЬСЯ сов. 1. (стать плотнее, твёрже) тығыҙланыу, ҡатҡылланыу; почва уплотнилась ер ҡатҡылланды 2. (поместиться более тесно) тығыҙланыу 3. (стать уплотнённым) тығыҙланыу, тығыҙайыу; график экспедиций уплотнился экспедициялар графигы тығыҙланды
УПЛОТНЯТЬ несов. см. уплотнить
УПЛОТНЯТЬСЯ несов. 1. см. уплотниться 2. страд. от уплотнять
УПЛОЩЁННОСТЬ ж яҫылыҡ, йәйенкелек; уплощённость стопы табандың яҫылығы
УПЛОЩЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уплощить 2. прил. яҫыланған, йәйенке, яҫы; уплощённые побеги йәйенке үҫентеләр
УПЛОЩИТЬ сов. яҫыландырыу, яҫылатыу, йәйенке (яҫы) итеү
УПЛОЩИТЬСЯ сов. яҫыланыу, йәйенкеләнеү
УПЛЫВАТЬ несов. см. уплыть
УПЛЫТЬ сов. 1. йөҙөп китеү, ағып китеү; уплыть по течению ағым ыңғайына йөҙөп китеү 2. разг. (о времени, событиях) уҙыу, үтеү, уҙып (үтеп) китеү; прошлое уплыло безвозвратно үткәндәр кире ҡайтмаҫҡа уҙҙы 3. перен., разг. (быстро израсходоваться) юҡ булыу, тотолоп бөтөү; деньги уплыли аҡса тотолоп бөттө
УПОВАТЬ несов. на кого - что; уст., высок. өмөтләнеү, өмөт итеү, өмөт (ышаныс) бағлау; уповать на успех уңышҡа өмөт бағлау
УПОДОБИТЬ сов. кого - что, кому-чему оҡшатыу, сағыштырыу, тиңләштереү; уподобить молодость весне йәшлекте яҙға оҡшатыу
УПОДОБИТЬСЯ сов. кому - чему оҡшау, оҡшап китеү, оҡшаш булыу
УПОДОБЛЕНИЕ с 1. см. уподобить — уподоблять, уподобиться — уподобляться 2. лит. (сравнение) оҡшашлыҡ, оҡшаш булыу
УПОДОБЛЯТЬ несов. см. уподобить
УПОДОБЛЯТЬСЯ несов. 1. см. уподобиться 2. страд. от уподоблять
УПОЕНИЕ с ләззәт, рәхәт(лек), хозур(лыҡ); работать с упоением ләззәт менән эшләү
УПОЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от упоить 2. прил. ләззәтле, хозур, хозурланған, -ға/-гә иҫергән; упоённый взгляд хозур ҡараш
УПОИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое ләззәтләндергес, иҫерткес, иҫ киткес; упоительный воздух иҫерткес һауа; упоительная песня иҫ киткес йыр
УПОИТЬ сов. кого - что 1. прост. ныҡ иҫертеү, лаяҡыл булғансы эсереү 2. чем һоҡландырыу, хозурландырыу
УПОКОЙ: за упокой (души) кого; церк. әруахтар рухына
УПОЛЗАТЬ несов. см. уползти
УПОЛЗТИ сов. 1. шыуышып китеү (китеп барыу); змея уползла йылан шыуышып китте 2. (медленно уйти) әкрен генә китеү, шылыу; неприятель уполз за лес дошман урман аръяғына шылды
УПОЛНОМОЧЕННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уполномочить 2. в знач. сущ. уполномоченный м и уполномоченная ж вәкил
УПОЛНОМОЧИВАТЬ несов. см. уполномочить
УПОЛНОМОЧИВАТЬСЯ несов. страд. от уполномочивать
УПОЛНОМОЧИЕ: по уполномочию кого - чего кемдеңдер-нимәнеңдер вәкәләте буйынса
УПОЛНОМОЧИТЬ сов. на что вәкәләт биреү, вәкил итеп ебәреү (ҡуйыу), ышанып эш тапшырыу; уполномочить на ведение дела эште алып барыу өсөн вәкәләт биреү
УПОМИНАНИЕ с 1. см. упоминать 2. телгә (иҫкә) алыныу, исеме аталыу; упоминание в печати матбуғатта телгә алыныу
558
УПИТЬСЯ сов. 1. прост. (напиться до полного насыщения или допьяна) иҫергәнсе (ләх булғансы) эсеү 2. чем; книжн. ләззәтләнеү, хозурланыу; упиться музыкой музыка менән ләззәтләнеү
УПЛАТА ж см. уплатить — уплачивать
УПЛАТИТЬ сов. что и без доп. түләү; уплатить налог һалым түләү
УПЛАЧИВАТЬ несов. см. уплатить
УПЛЕСТИ сов. 1. что, чем; разг. үреү, үреп ҡуйыу; уплести косу лентами толомдо таҫма менән үреп ҡуйыу 2. (истратить на плетение) үреп бөтөрөү; уплести всё лыко на лапти бөтә йүкәнән сабата үреү 3. что; прост. (быстро съесть) һыпырыу, йыпырыу, һыпырып һалыу, йыпырып ҡуйыу
УПЛЕСТИСЬ сов.; прост. аяҡты саҡ һөйрәп атлау, аяғын ишә баҫып китеү, ишә атлап китеү; он еле уплёлся домой ул аяғын ишә баҫып саҡ ҡайтып китте
УПЛЕТАТЬ несов. см. уплести
УПЛЕТАТЬСЯ несов. 1. см. уплестись 2. страд. от уплетать
УПЛОТНЕНИЕ с 1. см. уплотнить — уплотнять, уплотниться — уплотняться 2. (уплотнившееся место) ҡаты төйөр, тығыҙланған (ҡатҡан) ер, биҙ 3. спец. тығыҙлағыс (газ, пар кецек матдәләрҙең сыгыуын кәметец өсөн эшләнгән ҡулайлама )
УПЛОТНЁННОСТЬ ж тығыҙлыҡ, тығыҙланғанлыҡ; уплотнённость рабочего времени эш ваҡытының тығыҙлығы
УПЛОТНЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уплотнить 2. прил. тығыҙланған, тығыҙландырылған, тығыҙ; уплотнённая почва тығыҙланған тупраҡ; уплотнённый график работы тығыҙ эш графигы
УПЛОТНИТЬ сов. 1. что тығыҙландырыу, ҡатҡылландырыу; уплотнить грунт ерҙе тығыҙландырыу 2. кого - что (заселить плотнее) тығыҙлау, тығыҙыраҡ урынлаштырыу; уплотнить квартиры горожан ҡалала йәшәүселәрҙең фатирҙарын (торлаҡ майҙанын) тығыҙлау 3. что тығыҙландырыу, тығыҙайтыу, тулыраҡ файҙаланыу; уплотнить рабочий день эш көнөн тығыҙландырыу
УПЛОТНИТЬСЯ сов. 1. (стать плотнее, твёрже) тығыҙланыу, ҡатҡылланыу; почва уплотнилась ер ҡатҡылланды 2. (поместиться более тесно) тығыҙланыу 3. (стать уплотнённым) тығыҙланыу, тығыҙайыу; график экспедиций уплотнился экспедициялар графигы тығыҙланды
УПЛОТНЯТЬ несов. см. уплотнить
УПЛОТНЯТЬСЯ несов. 1. см. уплотниться 2. страд. от уплотнять
УПЛОЩЁННОСТЬ ж яҫылыҡ, йәйенкелек; уплощённость стопы табандың яҫылығы
УПЛОЩЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уплощить 2. прил. яҫыланған, йәйенке, яҫы; уплощённые побеги йәйенке үҫентеләр
УПЛОЩИТЬ сов. яҫыландырыу, яҫылатыу, йәйенке (яҫы) итеү
УПЛОЩИТЬСЯ сов. яҫыланыу, йәйенкеләнеү
УПЛЫВАТЬ несов. см. уплыть
УПЛЫТЬ сов. 1. йөҙөп китеү, ағып китеү; уплыть по течению ағым ыңғайына йөҙөп китеү 2. разг. (о времени, событиях) уҙыу, үтеү, уҙып (үтеп) китеү; прошлое уплыло безвозвратно үткәндәр кире ҡайтмаҫҡа уҙҙы 3. перен., разг. (быстро израсходоваться) юҡ булыу, тотолоп бөтөү; деньги уплыли аҡса тотолоп бөттө
УПОВАТЬ несов. на кого - что; уст., высок. өмөтләнеү, өмөт итеү, өмөт (ышаныс) бағлау; уповать на успех уңышҡа өмөт бағлау
УПОДОБИТЬ сов. кого - что, кому-чему оҡшатыу, сағыштырыу, тиңләштереү; уподобить молодость весне йәшлекте яҙға оҡшатыу
УПОДОБИТЬСЯ сов. кому - чему оҡшау, оҡшап китеү, оҡшаш булыу
УПОДОБЛЕНИЕ с 1. см. уподобить — уподоблять, уподобиться — уподобляться 2. лит. (сравнение) оҡшашлыҡ, оҡшаш булыу
УПОДОБЛЯТЬ несов. см. уподобить
УПОДОБЛЯТЬСЯ несов. 1. см. уподобиться 2. страд. от уподоблять
УПОЕНИЕ с ләззәт, рәхәт(лек), хозур(лыҡ); работать с упоением ләззәт менән эшләү
УПОЁННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от упоить 2. прил. ләззәтле, хозур, хозурланған, -ға/-гә иҫергән; упоённый взгляд хозур ҡараш
УПОИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое ләззәтләндергес, иҫерткес, иҫ киткес; упоительный воздух иҫерткес һауа; упоительная песня иҫ киткес йыр
УПОИТЬ сов. кого - что 1. прост. ныҡ иҫертеү, лаяҡыл булғансы эсереү 2. чем һоҡландырыу, хозурландырыу
УПОКОЙ: за упокой (души) кого; церк. әруахтар рухына
УПОЛЗАТЬ несов. см. уползти
УПОЛЗТИ сов. 1. шыуышып китеү (китеп барыу); змея уползла йылан шыуышып китте 2. (медленно уйти) әкрен генә китеү, шылыу; неприятель уполз за лес дошман урман аръяғына шылды
УПОЛНОМОЧЕННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от уполномочить 2. в знач. сущ. уполномоченный м и уполномоченная ж вәкил
УПОЛНОМОЧИВАТЬ несов. см. уполномочить
УПОЛНОМОЧИВАТЬСЯ несов. страд. от уполномочивать
УПОЛНОМОЧИЕ: по уполномочию кого - чего кемдеңдер-нимәнеңдер вәкәләте буйынса
УПОЛНОМОЧИТЬ сов. на что вәкәләт биреү, вәкил итеп ебәреү (ҡуйыу), ышанып эш тапшырыу; уполномочить на ведение дела эште алып барыу өсөн вәкәләт биреү
УПОМИНАНИЕ с 1. см. упоминать 2. телгә (иҫкә) алыныу, исеме аталыу; упоминание в печати матбуғатта телгә алыныу
558