Русско-башкирский словарь, под редакцией З. Г. Ураксина, II том. Страница 552
Поиск по словарям
УМАЛИТЬ
уыҡтырыу; не моего (твоего, нашего, вашего) ума дело минең (һинең, беҙҙең, һеҙҙең) эш түгел, миңә (һиңә, беҙгә, һеҙгә) ҡағылмай; от большого (с большого) ума (сделать) что; ирон. (үҙеңде) үтә аҡыллы тип һанауҙан, ахмаҡлыҡтан (эшләү); с ума сойти! иҫең китер!, иҫ китерлек!; себе на уме кто хәйләкәр, башы йомро
УМАЛИТЬ сов. что 1. уст. см. уменьшить 2. (преуменьшить значение) кәметеү, төшөрөү, кәметеп күрһәтеү; умалить значение әһәмиәтен кәметеп күрһәтеү 3. (принизить) төшөрөү; умалить авторитет абруйын төшөрөү
УМАЛИТЬСЯ сов. 1. уст. уменьшиться 2. кәмеү, төшөү, түбәнәйеү; его достоинство не умалилось уның абруйы төшмәне
УМАЛИШЁННЫЙ, -ая, -ое 1. аҡылдан яҙған, аҡылдан шашҡан 2. в знач. сущ. умалишённый м и умалишённая ж аҡылдан яҙған кеше, диуана
УМАЛЧИВАТЬ несов. см. умолчать
УМАЛЧИВАТЬСЯ несов. о ком-чём безл. әйтелмәү, һөйләнмәү, һүҙ сығармау, баҫырыу, иҫкә (телгә) алынмау
умалЯть несов. см. умалить
УМАЛЯТЬСЯ несов. 1. см. умалиться
2. страд. от умалять
УМАСЛИВАТЬ несов. см. умаслить
УМАСЛИТЬ сов. кого - что; перен., разг. ( задобрить ) майлау, йыумалау, ыңғайына һыйпау
УМАТЫВАТЬ несов. см. умотать
УМАТЫВАТЬСЯ несов. 1. см. умотаться
2. страд. от уматывать 1
УМАЯТЬ сов. кого - что; прост. (утомить) йонсотоу, әлһерәтеү; умаять ребёнка баланы йонсотоу
УМАЯТЬСЯ сов.; прост. йонсоу, әлһерәү, хәлдән тайыу
Умбра ж умбра (көрән төҫтәге минераль буяу )
умЕлец м оҫта, оҫта ҡул, ҡулы оҫта кеше умЕлость с оҫталыҡ, маһирлыҡ; умелость водителя машина йөрөтөүсенең оҫталығы
умЕлый, -ая, -ое оҫта, оҫта ҡуллы, маһир; умелый адвокат оҫта адвокат; умелый руководитель маһир етәксе
УМЕЛЬЧАТЬ несов. см. умельчить
УМЕЛЬЧАТЬСЯ несов. 1. см. умельчиться
2. страд. от умельчать
УМЕЛЬЧИТЬ сов.; разг. ваҡлау, ваҡландырыу УМЕЛЬЧИТЬСЯ сов.; разг. ваҡланыу, вағайыу УМЕНИЕ с оҫталыҡ, белеү; (сноровка) оҫол, таҫыл; умение заводить беседу әңгәмәне ҡороп ебәреү оҫталығы
УМЕНЬШАЕМЫЙ, ая, -ое 1. прич. от уменьшать 2. в знач. сущ. уменьшаемое с; мат. кәмеүсе һан, кәметелеүсе
УМЕНЬШАТЬ несов. см. уменьшить
УМЕНЬШАТЬСЯ несов. 1. см. уменьшиться
2. страд. от уменьшать
УМЕНЬШЕНИЕ с см. уменьшить — уменьшать, уменьшиться — уменьшаться ’
УМЕНЬШИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. кесерәйт-кес, кесерәйтә торған, кесерәйтеп күрһәтә торған; уменьшительное стекло кесерәйтеп күрһәтә торған быяла 2. лингв. кесерәйтеүле, кесерәйтеү ...ы; уменьшительный суффикс кесерәйтеү суффиксы 3. (об имени собственном) кесерәйтелгән, ҡыҫҡартылған (мәҫ., Лотфулла—Лотфой, Миңлеямал —Ямал )
УМЕНЬШИТЬ и уст. УМЕНЬШИТЬ сов. что (по количеству, величине, объёму) аҙайтыу, кәметеү, бәләкәйләтеү, бәләкәсәйтеү, кесерәйтеү; (по степени, силе, интенсивности) кәметеү, аҙайтыу; уменьшить поток воды һыу ағымын аҙайтыу; уменьшить объём работы эш күләмен кәметеү
УМЕНЬШИТЬСЯ и уст. УМЕНЬШИТЬСЯ сов. аҙайыу, кәмеү, бәләкәйләнеү, бәләкәсәйеү, кесерәйеү; доход уменьшился наполовину килем яр-тылайға аҙайҙы; зной уменьшился эҫелек кәмене
УМЕРЕННОСТЬ ж уртасалыҡ, уртаса булыу, артыҡ булмау; умеренность взглядов ҡараштарҙың уртасалығы; умеренность расходов сығымдарҙың артыҡ булмауы
УМЕРЕННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от умерить 2. прил. (не выше среднего уровня) уртаса, урта кимәлдәге; умеренный холод уртаса һыуыҡ; умеренная цена уртаса хаҡ 3. прил.; геогр. уртаса; умеренный климат уртаса климат 4. прил. уртасыл (ҡарашлы), урталыҡты тотоусы; умеренная политика уртасыл сәйәсәт
умерЕть сов. 1. үлеү, вафат булыу, донъя ҡуйыу, йән биреү; умереть своей смертью үҙ үлеме менән үлеү 2. за кого - что и без доп. һәләк булыу, (йәнде) фиҙа ҡылыу; умереть за правое дело изге эш өсөн йәнде фиҙа ҡылыу 3. перен. үлеү, юғалыу, юҡ булыу, юҡҡа сығыу; наше дело не умрёт беҙҙең эш юҡҡа сыҡмаҫ ♦ хоть умри мотлаҡ, нисек итеп булһа ла (цтәц, башҡарыу )
УМЕРИТЬ сов. что баҫыу, кәметеү, сикләү; умерить шаг аҙымды кәметеү; умерить шум шау-шыуҙы баҫыу; умерить пыл дәртте кәметеү
УМЕРИТЬСЯ сов. баҫылыу, кәмеү, сикләнеү; требования умерились талаптар сикләнде
УМЕРТВИТЬ сов. 1. кого - что үлтереү, ғүмерен киҫеү, йәнен алыу 2. перен. йәнһеҙләндереү, үлтереү; умертвить дух рухты йәнһеҙләндереү
УМЕРЩВЛЕНИЕ с см. умертвить — умерщвлять
УМЕРЩВЛЯТЬ несов. см. умертвить
УМЕРЩВЛЯТЬСЯ несов. страд. от умерщвлять
УМЕРЯТЬ несов. см. умерить
УМЕРЯТЬСЯ несов. 1. см. умериться 2. страд. от умерять
УМЕСТИТЬ сов. кого - что урынлаштырыу, һыйҙырыу, урынлаштырып (һыйҙырып) бөтө
552
уыҡтырыу; не моего (твоего, нашего, вашего) ума дело минең (һинең, беҙҙең, һеҙҙең) эш түгел, миңә (һиңә, беҙгә, һеҙгә) ҡағылмай; от большого (с большого) ума (сделать) что; ирон. (үҙеңде) үтә аҡыллы тип һанауҙан, ахмаҡлыҡтан (эшләү); с ума сойти! иҫең китер!, иҫ китерлек!; себе на уме кто хәйләкәр, башы йомро
УМАЛИТЬ сов. что 1. уст. см. уменьшить 2. (преуменьшить значение) кәметеү, төшөрөү, кәметеп күрһәтеү; умалить значение әһәмиәтен кәметеп күрһәтеү 3. (принизить) төшөрөү; умалить авторитет абруйын төшөрөү
УМАЛИТЬСЯ сов. 1. уст. уменьшиться 2. кәмеү, төшөү, түбәнәйеү; его достоинство не умалилось уның абруйы төшмәне
УМАЛИШЁННЫЙ, -ая, -ое 1. аҡылдан яҙған, аҡылдан шашҡан 2. в знач. сущ. умалишённый м и умалишённая ж аҡылдан яҙған кеше, диуана
УМАЛЧИВАТЬ несов. см. умолчать
УМАЛЧИВАТЬСЯ несов. о ком-чём безл. әйтелмәү, һөйләнмәү, һүҙ сығармау, баҫырыу, иҫкә (телгә) алынмау
умалЯть несов. см. умалить
УМАЛЯТЬСЯ несов. 1. см. умалиться
2. страд. от умалять
УМАСЛИВАТЬ несов. см. умаслить
УМАСЛИТЬ сов. кого - что; перен., разг. ( задобрить ) майлау, йыумалау, ыңғайына һыйпау
УМАТЫВАТЬ несов. см. умотать
УМАТЫВАТЬСЯ несов. 1. см. умотаться
2. страд. от уматывать 1
УМАЯТЬ сов. кого - что; прост. (утомить) йонсотоу, әлһерәтеү; умаять ребёнка баланы йонсотоу
УМАЯТЬСЯ сов.; прост. йонсоу, әлһерәү, хәлдән тайыу
Умбра ж умбра (көрән төҫтәге минераль буяу )
умЕлец м оҫта, оҫта ҡул, ҡулы оҫта кеше умЕлость с оҫталыҡ, маһирлыҡ; умелость водителя машина йөрөтөүсенең оҫталығы
умЕлый, -ая, -ое оҫта, оҫта ҡуллы, маһир; умелый адвокат оҫта адвокат; умелый руководитель маһир етәксе
УМЕЛЬЧАТЬ несов. см. умельчить
УМЕЛЬЧАТЬСЯ несов. 1. см. умельчиться
2. страд. от умельчать
УМЕЛЬЧИТЬ сов.; разг. ваҡлау, ваҡландырыу УМЕЛЬЧИТЬСЯ сов.; разг. ваҡланыу, вағайыу УМЕНИЕ с оҫталыҡ, белеү; (сноровка) оҫол, таҫыл; умение заводить беседу әңгәмәне ҡороп ебәреү оҫталығы
УМЕНЬШАЕМЫЙ, ая, -ое 1. прич. от уменьшать 2. в знач. сущ. уменьшаемое с; мат. кәмеүсе һан, кәметелеүсе
УМЕНЬШАТЬ несов. см. уменьшить
УМЕНЬШАТЬСЯ несов. 1. см. уменьшиться
2. страд. от уменьшать
УМЕНЬШЕНИЕ с см. уменьшить — уменьшать, уменьшиться — уменьшаться ’
УМЕНЬШИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. кесерәйт-кес, кесерәйтә торған, кесерәйтеп күрһәтә торған; уменьшительное стекло кесерәйтеп күрһәтә торған быяла 2. лингв. кесерәйтеүле, кесерәйтеү ...ы; уменьшительный суффикс кесерәйтеү суффиксы 3. (об имени собственном) кесерәйтелгән, ҡыҫҡартылған (мәҫ., Лотфулла—Лотфой, Миңлеямал —Ямал )
УМЕНЬШИТЬ и уст. УМЕНЬШИТЬ сов. что (по количеству, величине, объёму) аҙайтыу, кәметеү, бәләкәйләтеү, бәләкәсәйтеү, кесерәйтеү; (по степени, силе, интенсивности) кәметеү, аҙайтыу; уменьшить поток воды һыу ағымын аҙайтыу; уменьшить объём работы эш күләмен кәметеү
УМЕНЬШИТЬСЯ и уст. УМЕНЬШИТЬСЯ сов. аҙайыу, кәмеү, бәләкәйләнеү, бәләкәсәйеү, кесерәйеү; доход уменьшился наполовину килем яр-тылайға аҙайҙы; зной уменьшился эҫелек кәмене
УМЕРЕННОСТЬ ж уртасалыҡ, уртаса булыу, артыҡ булмау; умеренность взглядов ҡараштарҙың уртасалығы; умеренность расходов сығымдарҙың артыҡ булмауы
УМЕРЕННЫЙ, -ая, -ое 1. прич. от умерить 2. прил. (не выше среднего уровня) уртаса, урта кимәлдәге; умеренный холод уртаса һыуыҡ; умеренная цена уртаса хаҡ 3. прил.; геогр. уртаса; умеренный климат уртаса климат 4. прил. уртасыл (ҡарашлы), урталыҡты тотоусы; умеренная политика уртасыл сәйәсәт
умерЕть сов. 1. үлеү, вафат булыу, донъя ҡуйыу, йән биреү; умереть своей смертью үҙ үлеме менән үлеү 2. за кого - что и без доп. һәләк булыу, (йәнде) фиҙа ҡылыу; умереть за правое дело изге эш өсөн йәнде фиҙа ҡылыу 3. перен. үлеү, юғалыу, юҡ булыу, юҡҡа сығыу; наше дело не умрёт беҙҙең эш юҡҡа сыҡмаҫ ♦ хоть умри мотлаҡ, нисек итеп булһа ла (цтәц, башҡарыу )
УМЕРИТЬ сов. что баҫыу, кәметеү, сикләү; умерить шаг аҙымды кәметеү; умерить шум шау-шыуҙы баҫыу; умерить пыл дәртте кәметеү
УМЕРИТЬСЯ сов. баҫылыу, кәмеү, сикләнеү; требования умерились талаптар сикләнде
УМЕРТВИТЬ сов. 1. кого - что үлтереү, ғүмерен киҫеү, йәнен алыу 2. перен. йәнһеҙләндереү, үлтереү; умертвить дух рухты йәнһеҙләндереү
УМЕРЩВЛЕНИЕ с см. умертвить — умерщвлять
УМЕРЩВЛЯТЬ несов. см. умертвить
УМЕРЩВЛЯТЬСЯ несов. страд. от умерщвлять
УМЕРЯТЬ несов. см. умерить
УМЕРЯТЬСЯ несов. 1. см. умериться 2. страд. от умерять
УМЕСТИТЬ сов. кого - что урынлаштырыу, һыйҙырыу, урынлаштырып (һыйҙырып) бөтө
552