УХАБИНА
УХАБИНА ж; разг. см. ухаб
УХАБИСТЫЙ, -ая, -ое һикәлтәле, соҡорло-саҡырлы; ухабистая дорога һикәлтәле юл
УХАЖЁР м; прост. 1. ҡатын-ҡыҙ күңелен күреүсе 2. чей һөйөүсе, яратыусы, ғашиҡ (кеше)
УХАЖИВАНИЕ с см. ухаживать
УХАЖИВАТЬ несов. 1. за кем-чем ҡарау, тәрбиәләү, ҡарап тәрбиәләп тороу, ҡарап үҫтереү; ухаживать за больным ауырыуҙы тәрбиәләү; ухаживать за цветами гөлдәрҙе ҡарау 2. за кем артынан йөрөү, күңелен күреү (күрергә тырышыу); ухаживать за девушкой ҡыҙ артынан йөрөү
УХАНЬЕ с; разг. см. ухать 1, 2 , ,
УХАРСКИЙ, -ая, -ое разг. егеттәрсә, егеттәргә хас, елле; ухарский вид егеттәрсә ҡиәфәт
Ухарство с; разг. егетлек, егетләнеү, ҡыйыулыҡ, саялыҡ
Ухарствовать несов.; разг. егетләнеү, егетлек күрһәтеү, саяланыу, саялыҡ күрһәтеү
УХАРЬ м; разг. сая кеше, егет кеше
Ухать несов. см. ухнуть
Ухаться несов. см. ухнуться
УХВАТ м суйын тотҡос
УХВАТИСТЫЙ, -ая, -ое разг. 1. сос ҡуллы, оҫолло; ухватистые руки оҫолло ҡулдар 2. сос, үткер; ухватистый парень сос егет
УХВАТИТЬ сов. 1. кого - что эләктереү, эләктереп (тотоп) алыу; ухватить за ногу аяғынан эләктереү 2. что; разг. тотоп алыу, аңлау, төшөнөү; ухватить мысль собеседника әңгәмәсенең фекерен тотоп алыу
УХВАТИТЬСЯ сов. 1. за кого - что тотоноу, йәбешеү, тотоноп ҡалыу, йәбешеп алыу (ҡалыу); ухватиться за перила яндауырға тотоноу 2. за что; разг. (приняться, взяться) тотоноу, керешеү, сат йәбешеү; ухватиться за новую тему яңы темаға тотоноу; ухватился за дело эшкә сат йәбеште
УХВАТКА ж; разг. 1. (манера поведения) ҡыланыш, ҡылыҡ; молодецкая ухватка егеттәрсә ҡыланыш 2. (ловкость) булдыҡлылыҡ, таҫыллыҡ, оҫталыҡ; он берёт ухваткой ул таҫыллыҡ менән алдыра
УХВАТЫВАТЬ несов. см. ухватить
УХВАТЫВАТЬСЯ несов. 1. см. ухватиться 2. страд. от ухватывать
УХИТРИТЬСЯ сов. с неопр.; разг. аҡыл (баш) етеү, әмәлен (хәйләһен) табыу, булдыра алыу, яйын табыу; ухитрились сделать эшләргә әмәлен табыу
УХИТРЯТЬСЯ несов. см. ухитриться
УХИЩРЕНИЕ с хәйлә, әмәл, оҫталыҡ, хәйләкәрлек, этлек; прибегать к разным ухищрениям төрлө хәйләләр ҡороу
УХИЩРЁННОСТЬ ж хәйләлек, хәйләкәрлек, мутлыҡ
УХИЩРЁННЫЙ, -ая, -ое хәйләле, хәйләкәр, мут
УХИЩРЯТЬСЯ несов. хәйләләү, мутлашыу, яйын (әмәлен) табыу
УХЛОПАТЬ сов.; прост. 1. кого - что (убить ) үлтереү, юҡ итеү, башына етеү 2. что (истратить ) тотоноп бөтөү, туҙҙырыу, сарыф итеү; ухлопать много денег бик күп аҡса туҙҙырыу
УХЛОПЫВАТЬ несов. см. ухлопать
УХМЫЛКА ж; разг. көлөмһөрәү, аҫтыртын йылмайыу, көлөү
УХМЫЛЬНУТЬСЯ сов.; разг. көлөмһөрәү, аҫтыртын йылмайыу
УХМЫЛЯТЬСЯ несов. см. ухмыльнуться
УХНУТЬ сов. 1. разг. бух итеү; ухнула бомба бомба бух итеп ҡалды 2. уһылдау, уһ итеү; филин ухнул өкө уһылданы 3. прост. (упасть, провалиться) сумыу, батыу, батып китеү; ухнуть в сугроб көрткә сумыу 4. что; перен. (израсходовать) тотоноу, (самаһыҙ) туҙҙырыу, сама белмәй файҙаланыу; ухнуть уйму денег бик күп аҡса туҙҙырыу
Ухнуться сов.; прост. лап итеп ҡалыу, лап итеп барып төшөү; ухнуться в яму соҡорға лап итеп барып төшөү
УХО с 1. в разн. знач. ҡолаҡ; среднее ухо урта ҡолаҡ; взять за ухо ҡолағынан эләктереп алыу; чуткое ухо һиҙгер ҡолаҡ; уши ведра күнәк ҡолағы 2. ҡолаҡсын; шапка с ушами ҡолаҡсынлы кәпәс ♦ в одно ухо вошло, а в другое вышло бер ҡолаҡтан инде, икенсеһенән сыҡты (иғтибарһыҙ тыцлау); во все уши слушать ҡолаҡ торғоҙоп тыңлау; в ушах (ухе) звенит см. звенеть; дать в ухо ҡолаҡ төбөнә тондороу; держать ухо востро см. востро; за уши тащить кого ҡолағынан һөйрәү (берәй эште башҡарыуҙа ярҙамлашыу); и ухом не ведёт ҡолағына ла элмәй; навострить уши см. навострить; надрать уши см. надрать; на ухо говорить ҡолағына әйтеү, сер итеп әйтеү; по уши влюбиться мөкиббән ғашиҡ булыу; по уши в долгах муйындан бурысҡа батыу; тугой на ухо ҡолаҡҡа ҡаты; ухо режет ҡолаҡты ярып бара; медведь на ухо наступил см. медведь; прожужжать уши (мыжып) ҡолаҡ итен ашау; прокричать уши ҡолаҡты тондороу
УХОВЁРТКА ж асалығойроҡ (бөжәк)
ухОд I м см. уходить 1; уход с работы эштән китеү
УХОД II м ҡарау, тәрбиәләү; уход за посевами сәсеүлектәрҙе ҡарау; уход за ранеными яралыларҙы тәрбиәләү
УХОДИТЬ I несов. 1. см. уйти 2. китеү, йүнәлеү, һуҙылыу, юлланыу, юл алыу; дорога уходит в лес юл урманға табан китә ♦ уходить между пальцами (сквозь пальцы) ҡомға һеңгән һыу кеүек, юҡҡа сығыу
УХОДИТЬ II сов. обычно в форме прич. ҡарау, тәрбиәләү
УХОЖЕННЫЙ, -ая, -ое разг. 1. прич. от уходить II; ухоженный скот ҡаралған мал 2. прил.
574