Урыҫса-башҡортса һүҙлек, З. Ғ. Ураҡсин редакцияһында. I том. 594 бит


Һүҙлектәр буйынса эҙләү

Урыҫса-башҡортса һүҙлек, З. Ғ. Ураҡсин редакцияһында. I том

НАБАВИТЬ
НАБАВИТЬ сов. что, чего өҫтәү, арттырыу, ҡушыу, күтәреү; набавить цену хаҡын күтәреү; набавить шагу аҙымдарҙы арттырыу
НАБАВКА ж; разг. 1. см. набавить 2. өҫтәмә, өҫтәмә хаҡ (аҡса); за товар уплатить с набавкой тауарға өҫтәмә хаҡ түләү
НАБАВЛЯТЬ несов. см. набавить
НАБАВЛЯТЬСЯ несов. страд. от набавлять
НАБАВОЧНЫЙ, -ая, -ое разг. өҫтәмә, өҫтәлмә; набавочная сумма өҫтәлмә аҡса
НАБАЛДАШНИК м таяҡ башы (тотҡаһы)
НАБАЛОВАННЫЙ, -ая, -ое разг. 1. прич. от набаловать 2. прил. иркәләтеүҙән боҙолған, көйһөҙ; набалованная актриса көйһөҙ актриса
НАБАЛОВАТЬ сов.; разг. иркәләп (иркәләтеп) боҙоу; набаловать ребёнка баланы иркәләп боҙоу
НАБАЛОВАТЬСЯ сов. 1. прост.
(иркәләнеп) боҙолоу; набаловаться от безделья эшһеҙлектән боҙолоу 2. разг. туйғансы (танһығы ҡанғансы) шаярыу, шаярып туйыу; набаловаться от души ысын күңелдән туйғансы шаярыу
НАБАЛТЫВАТЬ I несов. см. наболтать I
НАБАЛТЫВАТЬ II несов. см. наболтать II
НАБАЛЬЗАМИРОВАТЬ сов. кого - что бәлзәмләү; набальзамировать труп мәйет(те) бәлзәмләү
НАБАТ м саң, һөрән, оран, һөрән һалыу; с колокольни раздался набат ҡыңғырауҙан саң яңғыраны ♦ бить (ударять) в набат саң ҡағыу (һөрән һалыу)
НАБАТНЫЙ, -ая, -ое 1. тревога сигналы ...ы; набатный звон тревога сигналы сыңлауы 2. саң ҡағыу ...ы, һөрән һалыу ...ы; набатный колокол саң ҡағыу ҡыңғырауы
набЕг м 1. барымта, һөжүм, сапҡын, баҫҡын; совершать набег һөжүм яһау 2. перен. инеү, килеп инеү ♦ с набега (с набегу) йүгереп килеп, йүгереп барғанда, осоп барғанда
НАБЕГАТЬ несов. 1. см. набежать 2. (совершать набеги) һөжүм яһау (итеү), сапҡын яһау
НАБЕГАТЬСЯ сов.; разг. 1. (вдоволь побегать ) туйғансы йүгереү, күп йүгереү; ребёнок набегался бала туйғансы йүгерҙе 2. (утомиться от беготни) йүгереп йөрөп арыу (арып бөтөү); набегаться за день көн буйы йүгереп, арып бөтөү
НАБЕДОКУРИТЬ сов.; разг. (шаярып, яңылыш) бәлә тыуҙырыу, зыян килтереү; мальчик сильно набедокурил малай бик ҙур зыян килтерҙе
НАБЕЖАТЬ сов. 1. на кого - что (наскочить с разбега) йүгереп барып бәрелеү, килеп менеү 2. на что (быстро надвинувшись, закрыть собой ) ҡаплау, ҡаплап алыу; на солнце набежала туча ҡояшты болот ҡапланы 3. на что (выступить , появиться, налиться) йыйылыу, тулыу;
набежало с ведро воды бер биҙрәгә яҡын һыу йыйылды; на глаза набежали слёзы күҙгә йәш тулды 4. (о ветре) кинәт (ҡапыл) иҫеү (иҫеп ебәреү); ветер набежал ҡапыл ел иҫеп ебәрҙе 5. разг. (сбегаясь, скопиться где -л.) йыйылыу; к вечеру набежал народ кискә табан халыҡ йыйылып китте 6. перен., разг. (о деньгах) йыйылыу, артыу, үҫеү; набежали проценты проценттары артҡан (үҫкән)
НАБЕЗОБРАЗНИЧАТЬ сов.; разг. тәртип боҙоп ташлау, (төрлө) әшәкелектәр эшләү, насарлыҡ ҡылыу
НАБЕКРЕНЬ нареч. ҡырын, ҡырын һалып; надеть шапку набекрень бүректе ҡырын һалып кейеү
НАБЕЛИТЬ сов. что 1. кершән яғыу, пудра һөртөү; набелить лицо биткә пудра һөртөү 2. (побелить) ағартыу, аҡлау; набелить стены стеналарҙы аҡлау 3. (отбелить) ағартыу; набелить холстов киндер ағартыу
НАБЕЛИТЬСЯ сов. пудра (кершән) һөртөнөү
НАБЕЛО и НАБЕЛО нареч. аҡҡа, таҙаға; переписать набело аҡҡа күсереп яҙыу
НАБЕРЕЖНАЯ ж 1. (берег) менән нығытылған яр; гранитная набережная гранит менән нығытылған яр 2. (улица вдоль берега) яр буйы урамы; проехать по набережной яр буйы урамынан үтеп китеү
НАБИВАТЬ несов. см. набить
НАБИВАТЬСЯ несов. 1. см. набиться
2. страд. от набивать
НАБИВКА ж 1. см. набить 1, 2, 4, 6; набивка ткани туҡыманы биҙәкләү 2. разг. (то, чем на-бито-что-л.) тултыра торған нәмә; ватная набивка матраца матрац эсенә тултыра торған мамыҡ
НАБИВНОЙ, -ая, -ое 1. тултырылған; набивной матрац тултырылған матрац 2. биҙәкле, биҙәк баҫылған (төшөрөлгән); набивной шёлк биҙәкле ебәк 3. биҙәкләй торған, биҙәк баҫа (төшөрә) торған; набивная машина биҙәк баҫа торған машина
НАБИВОЧНЫЙ, -ая, -ое биҙәк баҫа (төшөрә) торған, биҙәк баҫыу (төшөрөү) өсөн, биҙәкләү өсөн; набивочная машина биҙәк баҫыу өсөн машина; набивочный материал биҙәкләү өсөн туҡыма
НАБИРАТЬ несов. см. набрать
НАБИРАТЬСЯ несов. 1. см. набраться
2. страд. от набирать
НАБИТЬ сов. кого - что 1. тултырыу, тыңҡыслап (төйгөсләп, тығыҙлап) тултырыу, баҫып тултырыу; набить подушку пухом мендәргә мамыҡ тултырыу; набить в трубку табаку төрөпкәгә тәмәке тултырыу 2. (приколотить к поверхности чего -л.) ҡағып ҡуйыу; набить на дверь вывеску ишеккә вывеска ҡағып
594