ОТБЫТИЕ
ОТБЕЛИТЬ сов. что ағартыу, ағартып алыу, ағартып сығыу; отбелить холст киндер ағартыу
ОТБЕЛИТЬСЯ сов. ағартылыу, ағартылып бөтөү
отбЕлка ж см. отбелить — отбеливать; отбелка ткани тауар ағартыу
ОТБЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое спец. ағартыу ...ы, ағартылған; отбельное производство ағартыу производствоһы
ОТБИВАТЬ несов. см. отбить ♦ отбивать шаг шыҡ-шыҡ баҫып атлау
ОТБИВАНИЕ см. отбивать
ОТБИВАТЬСЯ несов. 1. см. отбиться 2. страд. от отбивать
ОТБИВКА ж; см. отбить 11 — отбивать
ОТБИВНОЙ, -ая, -ое 1. тапау ...ы, сүкеү ...ы; отбивной молот тапау сүкеше 2. төйөлгән, тапалған (тапап, йомшартып әҙерләнгән ит); отбивная котлета тапалған иттән котлет 3. в знач. сущ. отбивная ж йомшартылған ит
ОТБИРАТЬ несов. см. отобрать
ОТБИТЬ сов. 1. что (ударом отколоть) һындырып (ватып) төшөрөү; отбить ручку у чайника сәйгүндең тотҡаһын ватып төшөрөү 2. что (отбросить встречным ударом) ҡаҡлыҡтырыу, кире ҡағыу, (кире) ҡаҡлыҡтыра һуғыу; отбить мяч тупты кире һуғыу 3. кого-что (заставить отступить, отразить) кире ҡағыу; отбить атаку атаканы кире ҡағыу 4. кого-что (отнять с боем) һуғышып кире алыу, ҡотҡарыу, азат итеү; отбить город ҡаланы һуғышып кире алыу 5. кого-что; разг. (отделить от общей массы) айырыу, айырып алыу; отбить жеребёнка от табуна ҡолондо өйөрҙән айырып алыу 6. кого; разг. үҙенә ҡаратыу, тартып алыу; отбить выгодное дело файҙалы эште тартып алыу; отбить жениха кейәү егетен үҙенә ҡаратыу 7. что; разг. (запах, привкус) бөтөрөү, баҫыу; отбить у воды запах хлора һыуҙағы хлор еҫен бөтөрөү 8. что; разг. (охоту, желание) бөтөрөү, юҡ итеү, һүндереү, биҙҙереү; отбить желание теләкте һүндереү 9. что (обозначить ударами , звоном) һуғыу, көй сығарып һуғыу; отбить такт тактҡа һуғыу 10. что (повредить) имгәтеү, һуғып ауырттырыу; отбить руку ҡулды имгәтеү 11. что тапау, сүкеү; отбить косу салғы сүкеү 12. без доп. һуғыу, һуғып туҡтау; часы отбили сәғәт һуғып туҡтаны
ОТБИТЬСЯ сов. 1. кителеп (ватылып, һынып) төшөү; носик чайника отбился сәйгүн мороно кителеп төшкән 2. һөжүмде кире ҡағыу; отбиться от врага дошман һөжүмен кире ҡағыу 3. айырылыу, айырылып ҡалыу; лошадь отбилась от табуна ат өйөрҙән айырылып ҡалған ♦ отбиться от дома өйҙән биҙеү; отбиться от рук буйһонмай (баш бирмәй) башлау, һыртлап китеү, ҡулдан ысҡыныу
ОТБЛАГОДАРИТЬ сов. кого-что, за что рәхмәт әйтеү (белдереү), яҡшылыҡ менән яуап ҡайтарыу
Отблеск м сағылыш, шәүлә; отблески пламени ялҡын шәүләләре; отблеск солнечных лучей ҡояш нурҙары сағылышы
отбОй м 1. см. отбить 2, 3, 11; 2. (сигнал) отбой ♦ бить отбой ҡайтауыллау, кире ҡайтыу, сигеү (фекерҙән, ниәттән һ.б.); отбою (отбоя) нет от кого-чего кәрәгенән тыш күп, артыҡ күп
ОТБОЙКА ж; горн. ватыу; отбойка угля күмер ватыу
ОТБОЙНЫЙ, -ая, -ое вата торған, ватыу ...ы; отбойный молоток вата торған сүкеш
ОТБОМБИТЬ сов.; разг. бомбаға тотоу
ОТБОМБИТЬСЯ сов.; разг. бомбаға тотоуҙы тамамлау, бомбаларҙы ташлап бөтөрөү
отбОр м см. отобрать ♦ естественный отбор тәбиғи һайланыш; искусственный отбор яһалма һайланыш (тоҡомдо яҡшыртыу өсөн)
ОТБОРНЫЙ, -ая, -ое 1. һайланма, һайлам, һайлап алынған, иң яҡшы; отборные семена һайлап алынған орлоҡтар 2. разг. (неприличный ) әшәке, оятһыҙ; отборные слова әшәке һүҙҙә_Р _____. ..
ОТБОРОЧНЫЙ, -ая, -ое һайлап алыу ...ы, һайлап ала торған, һайлап алыу өсөн үткәрелгән; отборочная комиссия һайлап алыу комиссияһы; отборочные соревнования һайлап алыу ярыштары
ОТБРАСЫВАНИЕ с см. отбрасывать ОТБРАСЫВАТЬ несов. см. отбросить отбривАть несов. см. отбрить 2
ОТБРИТЬ сов. кого-что; разг. 1. ҡырып бөтөү 2. ҡырт киҫеү, ҡырҡа яуап биреү
ОТБРОСИТЬ сов. 1. кого-что алып ташлау, ситкә ырғытыу; отбросить окурок тәмәке төпсөгөн ситкә ырғытыу 2. что ситкә тартыу; отбросить портьеру тәҙрә пәрҙәһен ситкә тартыу 3. перен. (отвергнуть) кире ҡағыу, юл ҡуймау, алып ташлау; отбросить сомнения шикләнеүҙәргә юл ҡуймау 4. кого-что; перен. (заставить отступить) сигенергә мәжбүр итеү, сигендереү, ҡыуып ебәреү; отбросить противника за реку дошманды йылға аръяғына сигендереү 5. перен. (свет, тень) төшөрөү, таратыу; отбросить тень күләгә төшөрөү
ОТБРОСЫ мн. (ед. отброс м) ташландыҡ, ҡалдыҡ-боҫтоҡ, сүп-сар ♦ отбросы общества түбәнлеккә төшкән кешеләр
ОТБУКСИРОВАТЬ сов. что һөйрәтеп илтеп ҡуйыу, тарттырып сығарыу, буксирға алыу
ОТБЫВАНИЕ с см. отбыть 2; отбывание наказания хөкөм ителеү срогын тултырыу, (төрмәлә) ултырып сығыу
ОТБЫВАТЬ несов. см. отбыть
ОТБЫТИЕ с см. отбыть; отбытие поезда поездың китеүе
775