Урыҫса-башҡортса һүҙлек, З. Ғ. Ураҡсин редакцияһында. I том. 788 бит
Һүҙлектәр буйынса эҙләү
ОТМИРАНИЕ
мечается понижение температуры температураның түбәнәйеүе һиҙелә 3. страд. от отмечать
ОТМИРАНИЕ с см. отмереть
ОТМИРАТЬ несов. см. отмереть
ОТМОКАТЬ несов. см. отмокнуть
ОТМОКНУТЬ сов. 1. (отсыреть) еүешләнеү, еүешләнеп ебеү; порох отмок дары еүешләнгән 2. еүешләнеп ҡубыу; марка отмокла марка еүешләнеп ҡупҡан
ОТМОЛАЧИВАТЬ несов. см. отмолотить
ОТМОЛОТИТЬ сов. 1. ашлыҡ һуғыу (һуғып алыу) 2. что и без доп. (закончить молотьбу) һуғып бөтөрөү; отмолотИть рожь арышты һуғып бөтөрөү
ОТМОЛЧАТЬСЯ сов.; разг. өндәшмәй ҡалыу, яуап бирмәү, яуап бирмәй ҡалыу
ОТМОРАЖИВАТЬ несов. см. отморозить
ОТМОРОЗИТЬ сов. что өшөтөү, өшөттөрөү, туңдырыу; отморозить нос танауҙы өшөтөү
ОТМОТАТЬ сов. что, чего һүтеп (тағатып) алыу; отмотать моток шерсти бер йомғаҡ йөндө тағатып алыу
ОТМОЧИТЬ сов. что 1. (намочив, отделить ) еүешләп (сылатып) ҡуптарып алыу; отмочить бинт бинтты сылатып ҡуптарып алыу 2. спец. ебетеү; отмочить шкуру тире ебетеү
ОТМУЧИТЬСЯ сов.; разг. интегеүҙән ҡотолоу, ғазапланыуҙан туҡтау
ОТМЩЕНИЕ с үс алыу
ОТМЫВАТЬ несов. см. отмыть
ОТМЫВАТЬСЯ несов. 1. см. отмыться 2. страд. от отмывать
ОТМЫКАТЬ несов. см. отомкнуть
ОТМЫКАТЬСЯ несов. 1. см. отомкнуться 2. страд. от отмыкать
ОТМЫКАТЬСЯ сов.; фольк. (отмучиться, умереть) яфанан (ғазаптан) ҡотолоу (арыныу), фани донъянан китеү, үлеп ҡалыу
ОТМЫТЬ сов. кого-что 1. йыуыу, йыуып таҙартыу (алыу, төшөрөү); отмыть чашку сынаяҡты йыуып таҙартыу 2. (размывая, отделить) өңөү, ашау; вода отмыла берег һыу ярҙы ашаған
ОТМЫТЬСЯ сов. йыуылыу, йыуылып таҙарыу, йыуылып төшөү
ОТМЫЧКА ж отмычка (асҡысһыҙ йоҙаҡ асыу ҡоралы)
ОТМЯКАТЬ несов. см. отмякнуть
ОТМЯКНУТЬ сов .; разг. ебеү, йомшарыу
ОТНЕКИВАТЬСЯ несов .; разг. баш тартыу, риза булмау, киреләнеү
ОТНЕСТИ сов. кого-что 1. (доставить) ил-теү, илтеп биреү, илтеп ҡуйыу, алып барыу, алып барып ҡуйыу; отнести письмо на почту хатты почтаға алып барыу 2. (перенести на ка-кое-л. расстояние) күсереп (алып) ҡуйыу (китеү); отнести камень от дороги ташты юлдан алып ҡуйыу; ветер отнёс дым в сторону ел
төтөндө ситкә алып китте 3. (причислить) тип иҫәпләү (һанау, ҡарау); отнести рукопись к двенадцатому веку ҡулъяҙманы ун икенсе быуатта яҙылған тип һанау ♦ отнести за счёт (на счёт) кого-чего иҫәбенә (хисабына) индереү
ОТНЕСТИСЬ сов. к кому-чему ҡарау, күрһәтеү, мөғәмәлә итеү; отнестись к больному внимательно ауырыуға иғтибар менән ҡарау
ОТНИМАТЬ несов. см. отнять
отниматься несов. 1. см. отняться 2. страд. от отнимать
ОТНОСИТЕЛЬНО нареч. и предлог 1. нареч . сағыштырмаса, аҙмы-күпме; состояние относительно хорошее хәл сағыштырмаса яҡшы 2. предлог с род. п. тураһында, ҡарата, хаҡында; относительно его возвращения сведений нет уның әйләнеп ҡайтыуы тураһында мәғлүмәттәр юҡ
ОТНОСИТЕЛЬНОСТЬ ж нисбәтлек, сағыш-тырмалыҡ ♦ теория относительности сағыштыр-малыҡ теорияһы
ОТНОСИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. сағыштырма, сағыштырмаса; относительная глубина сағыштырмаса тәрәнлек 2. (сравнительно небольшой ) артыҡ ҙур булмаған; относительный успех артыҡ ҙур булмаған уңыш 3. грам. шартлы; относительное прилагательное шартлы сифат; относительное местоимение билдәләү алмаштары
ОТНОСИТЬ несов. см. отнести
ОТНОСИТЬСЯ несов. 1. см. отнестись 2. (входить в число чего-л.) инеү 3. к кому-чему бәйләнеше (ҡыҫылышы, ҡағылышы, ҡатнашы, ҡатнашлығы) булыу (булмау), ҡағылыу; этот вопрос к теме доклада не относится был мәсьәлә доклад темаһына ҡағылмай 4. страд. от относить
ОТНОШЕНИЕ с 1. ҡараш, мөнәсәбәт; отношение к жизни тормошҡа ҡараш; бережное отношение к имуществу мөлкәткә һаҡсыл мөнәсәбәт 2. мн. отношения мөнәсәбәт, бәйләнеш; семейные отношения ғаилә мөнәсәбәттәре; дружеские отношения дуҫлыҡ бәйләнештәре 3. (официальная бумага) эш ҡағыҙы, рәсми ҡағыҙ ♦ в отношении кого-чего; по отношению к кому-чему в знач. предлога ҡарата, яғынан; в некотором (этом) отношении ҡайһылыр яҡтан, ниндәйҙер мәғәнәлә; во всех отношениях бөтә яҡтан да
ОТНЫНЕ нареч.; книжн. бөгөндән алып (башлап), бынан һуң, бынан былай (түбән)
ОТНЮДЬ нареч. бер ҙә, һис тә, бер нисек тә; отнюдь не так бер ҙә улай түгел
ОТНЯТЬ сов. 1. кого-что (взять силой) көсләп (тартып) алыу, талап алыу 2. что; перен. (лишить чего-л.) мәхрүм итеү, өҙөү, юҡҡа сығарыу; отнять надежду өмөтөн өҙөү 3. что (убрать) (тартып) алыу, алып ҡуйыу; отнять лестницу от стены баҫҡысты стенанан алып
788
мечается понижение температуры температураның түбәнәйеүе һиҙелә 3. страд. от отмечать
ОТМИРАНИЕ с см. отмереть
ОТМИРАТЬ несов. см. отмереть
ОТМОКАТЬ несов. см. отмокнуть
ОТМОКНУТЬ сов. 1. (отсыреть) еүешләнеү, еүешләнеп ебеү; порох отмок дары еүешләнгән 2. еүешләнеп ҡубыу; марка отмокла марка еүешләнеп ҡупҡан
ОТМОЛАЧИВАТЬ несов. см. отмолотить
ОТМОЛОТИТЬ сов. 1. ашлыҡ һуғыу (һуғып алыу) 2. что и без доп. (закончить молотьбу) һуғып бөтөрөү; отмолотИть рожь арышты һуғып бөтөрөү
ОТМОЛЧАТЬСЯ сов.; разг. өндәшмәй ҡалыу, яуап бирмәү, яуап бирмәй ҡалыу
ОТМОРАЖИВАТЬ несов. см. отморозить
ОТМОРОЗИТЬ сов. что өшөтөү, өшөттөрөү, туңдырыу; отморозить нос танауҙы өшөтөү
ОТМОТАТЬ сов. что, чего һүтеп (тағатып) алыу; отмотать моток шерсти бер йомғаҡ йөндө тағатып алыу
ОТМОЧИТЬ сов. что 1. (намочив, отделить ) еүешләп (сылатып) ҡуптарып алыу; отмочить бинт бинтты сылатып ҡуптарып алыу 2. спец. ебетеү; отмочить шкуру тире ебетеү
ОТМУЧИТЬСЯ сов.; разг. интегеүҙән ҡотолоу, ғазапланыуҙан туҡтау
ОТМЩЕНИЕ с үс алыу
ОТМЫВАТЬ несов. см. отмыть
ОТМЫВАТЬСЯ несов. 1. см. отмыться 2. страд. от отмывать
ОТМЫКАТЬ несов. см. отомкнуть
ОТМЫКАТЬСЯ несов. 1. см. отомкнуться 2. страд. от отмыкать
ОТМЫКАТЬСЯ сов.; фольк. (отмучиться, умереть) яфанан (ғазаптан) ҡотолоу (арыныу), фани донъянан китеү, үлеп ҡалыу
ОТМЫТЬ сов. кого-что 1. йыуыу, йыуып таҙартыу (алыу, төшөрөү); отмыть чашку сынаяҡты йыуып таҙартыу 2. (размывая, отделить) өңөү, ашау; вода отмыла берег һыу ярҙы ашаған
ОТМЫТЬСЯ сов. йыуылыу, йыуылып таҙарыу, йыуылып төшөү
ОТМЫЧКА ж отмычка (асҡысһыҙ йоҙаҡ асыу ҡоралы)
ОТМЯКАТЬ несов. см. отмякнуть
ОТМЯКНУТЬ сов .; разг. ебеү, йомшарыу
ОТНЕКИВАТЬСЯ несов .; разг. баш тартыу, риза булмау, киреләнеү
ОТНЕСТИ сов. кого-что 1. (доставить) ил-теү, илтеп биреү, илтеп ҡуйыу, алып барыу, алып барып ҡуйыу; отнести письмо на почту хатты почтаға алып барыу 2. (перенести на ка-кое-л. расстояние) күсереп (алып) ҡуйыу (китеү); отнести камень от дороги ташты юлдан алып ҡуйыу; ветер отнёс дым в сторону ел
төтөндө ситкә алып китте 3. (причислить) тип иҫәпләү (һанау, ҡарау); отнести рукопись к двенадцатому веку ҡулъяҙманы ун икенсе быуатта яҙылған тип һанау ♦ отнести за счёт (на счёт) кого-чего иҫәбенә (хисабына) индереү
ОТНЕСТИСЬ сов. к кому-чему ҡарау, күрһәтеү, мөғәмәлә итеү; отнестись к больному внимательно ауырыуға иғтибар менән ҡарау
ОТНИМАТЬ несов. см. отнять
отниматься несов. 1. см. отняться 2. страд. от отнимать
ОТНОСИТЕЛЬНО нареч. и предлог 1. нареч . сағыштырмаса, аҙмы-күпме; состояние относительно хорошее хәл сағыштырмаса яҡшы 2. предлог с род. п. тураһында, ҡарата, хаҡында; относительно его возвращения сведений нет уның әйләнеп ҡайтыуы тураһында мәғлүмәттәр юҡ
ОТНОСИТЕЛЬНОСТЬ ж нисбәтлек, сағыш-тырмалыҡ ♦ теория относительности сағыштыр-малыҡ теорияһы
ОТНОСИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое 1. сағыштырма, сағыштырмаса; относительная глубина сағыштырмаса тәрәнлек 2. (сравнительно небольшой ) артыҡ ҙур булмаған; относительный успех артыҡ ҙур булмаған уңыш 3. грам. шартлы; относительное прилагательное шартлы сифат; относительное местоимение билдәләү алмаштары
ОТНОСИТЬ несов. см. отнести
ОТНОСИТЬСЯ несов. 1. см. отнестись 2. (входить в число чего-л.) инеү 3. к кому-чему бәйләнеше (ҡыҫылышы, ҡағылышы, ҡатнашы, ҡатнашлығы) булыу (булмау), ҡағылыу; этот вопрос к теме доклада не относится был мәсьәлә доклад темаһына ҡағылмай 4. страд. от относить
ОТНОШЕНИЕ с 1. ҡараш, мөнәсәбәт; отношение к жизни тормошҡа ҡараш; бережное отношение к имуществу мөлкәткә һаҡсыл мөнәсәбәт 2. мн. отношения мөнәсәбәт, бәйләнеш; семейные отношения ғаилә мөнәсәбәттәре; дружеские отношения дуҫлыҡ бәйләнештәре 3. (официальная бумага) эш ҡағыҙы, рәсми ҡағыҙ ♦ в отношении кого-чего; по отношению к кому-чему в знач. предлога ҡарата, яғынан; в некотором (этом) отношении ҡайһылыр яҡтан, ниндәйҙер мәғәнәлә; во всех отношениях бөтә яҡтан да
ОТНЫНЕ нареч.; книжн. бөгөндән алып (башлап), бынан һуң, бынан былай (түбән)
ОТНЮДЬ нареч. бер ҙә, һис тә, бер нисек тә; отнюдь не так бер ҙә улай түгел
ОТНЯТЬ сов. 1. кого-что (взять силой) көсләп (тартып) алыу, талап алыу 2. что; перен. (лишить чего-л.) мәхрүм итеү, өҙөү, юҡҡа сығарыу; отнять надежду өмөтөн өҙөү 3. что (убрать) (тартып) алыу, алып ҡуйыу; отнять лестницу от стены баҫҡысты стенанан алып
788