ОТОЛАРИНГОЛОГ
ситләшеү 5. (отделиться) ҡубыу, ҡубып төшөү, айырылыу, айырылып сығыу; штукатурка отошла штукатурка ҡубып төшкән 6. (исчезнуть) бөтөү, юҡ булыу, юҡҡа сығыу; пятно отошло тап бөттө 7. (прийти в обычное состояние) яҙылыу, йылыныу, йылы кереү, йылы тоя (һиҙә) башлау, баҫылыу, тынысланыу; земля отошла ер йылынды; отец отошёл атай тынысланды 8. тейеү, күсеү; состояние отошло в чужие руки мөлкәт сит ҡулдарға күсте 9. үтеү, бөтөү; мода отошла мода үтте ♦ отойти в вечность: 1) үтеү, үлеү; 2) үтеү, эҙһеҙ юғалыу; отойти в прошлое онотолоу; отойти ко сну йоҡоға китеү
ОТОЛАРИНГОЛОГ м отоларинголог (ҡолаҡ , тамаҡ, танау ауырыуҙары табибы)
ОТОМКНУТЬ сов. что; разг. асыу, ысҡындырыу; отомкнуть замок йоҙаҡты асыу
ОТОМКНУТЬСЯ сов.; разг. асылыу, ысҡыныу
ОТОМСТИТЬ сов. үс алыу (ҡайтарыу), ҡон ҡайтарыу
ОТОПИТЕЛЬНЫЙ, -ая, -ое йылытыу ...ы, яғыу ...ы; отопительная система йылытыу системаһы; отопительный сезон яғыу мәле (сезоны)
ОТОПИТЬ сов. что йылытыу, яғып йылытыу
ОТОПЛЕНИЕ с 1. см. отопить 2. йылытыу, яғыу, яғып йылытыу; паровое отопление пар менән йылытыу
ОТОРАЧИВАТЬ несов. см. оторочить
ОТОРВАННОСТЬ ж (отчуждённость) айырылғанлыҡ, бәйләнеш юҡлыҡ
ОТОРВАТЬ сов. 1. что өҙөү, өҙөп алыу, йыртып алыу; оторвать нитку епте өҙөп алыу; оторвать лист бумаги бер бит ҡағыҙ йыртып алыу 2. кого-что алыу, алып ташлау 3. кого-что ; перен. айырыу, алыу, бүлеү; оторвать глаза от книги китаптан күҙҙе алыу; оторвать мысли фекерҙе бүлеү 4. кого (разлучить) айырыу; оторвать ребёнка от матери баланы әсәһенән айырыу ♦ оторвать от себя үҙенән өҙөп, икенсе кешегә биреү
ОТОРВАТЬСЯ сов. 1. от кого-чего өҙөлөү, өҙөлөп төшөү, өҙөлөп (йыртылып) сығыу, (бәйҙән) ысҡыныу; рукав фуфайки оторвался фуфайканың (һырманың) еңе өҙөлөп сыҡты 2. от чего күтәрелеү, күтәрелеп китеү; самолёт оторвался от земли самолёт ерҙән күтәрелде 3. от кого-чего алыҫлашыу, артта ҡалдырыу; оторваться от противника дошмандан алыҫлашыу 4. от кого-чего; перен. айырылыу, ситләшеү; оторваться от друзей дуҫтарҙан айырылыу 5. от чего айырылыу, бүленеү, туҡтап тороу, туҡтау; оторваться от работы эштән туҡтау 6. от кого-чего күҙҙе алыу
оторопелый, -ая, -ое разг. аптыраған, ҡаушаған, ҡаушап (аптырап, юғалып) ҡалған; оторопелый вид аптыраған ҡиәфәт
оторопеть сов.; разг. аптырау, ҡаушау, аптырап (ҡаушап, юғалып) ҡалыу
Оторопь ж; разг. аптырау, ҡаушау; наводить оторопь ҡаушау һалыу, ҡаушатыу
ОТОРОЧИТЬ сов. что әҙепләү, ҡырпыулау, ҡаймалау, ҡырпыу (ҡайма, таҫма) тотоу; оторочить костюм мехом костюмды тире менән ҡырпыулау
оторОчка ж (из меха) ҡырпыу; (из ткани) әҙеп, ҡайма, таҫма
ОТОСЛАТЬ сов. кого-что 1. ебәреү; отослать письмо хат ебәреү 2. (велеть уйти) ебәреү, сығырға ҡушыу, сығарып ебәреү; отослать машину машина ебәреү 3. (предложить обратиться куда-л.) күрһәтеү, тоҫҡау, кәңәш биреү
отоспАться сов. туйғансы йоҡлау, йоҡо туйҙырыу, йоҡо туйыу
ОТОЩАТЬ сов.; разг. ябығыу, ныҡ арыҡланыу, һөлдәгә тороп ҡалыу
ОТПАДАТЬ несов. отпасть
ОТПАИВАТЬ I несов. отпоить
ОТПАИВАТЬ II несов. см. отпаять
ОТПАИВАТЬСЯ несов. 1. см. отпаяться 2. страд. от отпаивать II
ОТПАРИВАТЬ несов. см. отпарить
ОТПАРИРОВАТЬ сов. что; прям., перен. юҡҡа сығарыу, кире ҡағыу; отпарировать удар һуғыуҙы кире ҡағыу; отпарировать возражение әйткәнде кире ҡағыу, ҡапма-ҡаршы әйтешеү
ОТПАРИТЬ сов. что; разг. 1. (отутюжить) (еүеш сепрәк аша) үтекләү 2. (размягчить паром ) парлап ҡуптарып алыу
ОТПАРЫВАТЬ несов. см. отпороть
ОТПАРЫВАТЬСЯ несов. 1. см. отпороться 2. страд. от отпарывать
ОТПАСТЬ сов. 1. (отделиться) ҡубыу, ҡубып төшөү, өҙөлөп (ҡойолоп) төшөү 2. перен., книжн. айырылыу, төшөп ҡалыу, сығыу; отпасть от организации ойошманан төшөп ҡалыу 3. (утратить смысл) көсөн юғалтыу, юҡҡа сығыу; обвинение отпало ғәйепләү юҡҡа сыҡты 4. (пройти, исчезнуть) бөтөү; желание отпало теләк бөттө
ОТПАЯТЬ сов. что иретеп алыу (төшөрөү); отпаять носик чайника сәйгүндең моронон иретеп алыу
ОТПАЯТЬСЯ сов. иреп төшөү (ҡубыу)
ОТПЕВАНИЕ с; церк. йыназа, йыназа уҡыу (христиан дине буйынса)
ОТПЕВАТЬ несов. см. отпеть 2
ОТПЕРЕТЬ сов. что асыу, асып ебәреү; отпереть замок йоҙаҡты асыу
ОТПЕРЕТЬСЯ сов. 1. асылыу, асылып китеү; дверь отперлась ишек асылып китте 2. разг. таныу, баш тартыу, инҡар итеү; отпереться от своих слов үҙ һүҙҙәреңдән баш тартыу
790